(Tógadh an leac marmair seo
i gcuimhne ar JS/07 M 378
thar ceann an Stáit)
Deimhníonn Rannóg an Staidrimh gur seo duine(Tógadh an leac marmair seo
nár cuireadh cúis barántúil ina choinne,
mar de réir gach scéala air dá bhfuil cloiste
ba shampla dearfa é do lucht a linne,
is dhein sé a dhícheall don phobal uile.
Mar fhostaí oifige a thuill sé a chuid
ach ghabh sé san arm nuair ab éigean dúinn troid,
níl locht ag an gcomhlacht ar a chuid oibre -
cé nár loic ar a chairde tráth na stailce
ach d'íoc go rialta táillí don cheardchumann
(cumann nár chothaigh clampar ach go hannamh),
is deir saoithe na síce gur dóiche
go dtaoscadh sé braon i dteannta na foirne.
Tuigtear do lucht na meán go léadh sé nuachtán
is go dtógadh sé ceann d'fhógraí mar is gnách.
Níor leasc leis árachas sláinte a cheannach
is nuair a tugadh cógas dó fuair sé biseach.
Áitíonn lucht gnó is na forais airgeadais
nach scaoileadh sé aon uain iasachta thairis
ach go gceannaíodh sé na hearraí faiseanta:
gluaisteán, fón cliste, SatNav is ríomhaire.
Tá ár lucht taighde uile ar aon tuairim
gur ghlac sé gan cheist le dearcadh na huaire:
sásta le síocháin, níor theith sé ó chogadh.
Phós sé in am is bhí triúr ina mhuirear -
an líon ba stuama do thuistí a ghlúine,
is thug sé lánchead don scoil iad a mhúineadh.
An raibh sé sona saor? Níl ciall leis an gceist:
dá mbeadh rud éigin cearr, ní bheadh sé gan teist.
[After the cis-Atlantic Anglo-Saxon of W.H. Auden.]
