An Múinteoir
Thóg an saor cloiche teampall
a bhí maisiúil greanta teann,
gach stua, póirse is colún
mar líne chruinn óna pheann.
Scairt an slua ar a fheiscint:
"ní bheidh meath ar sin go brách;
is mór í d'éirim a cheardaí!
mairfidh do chlú is do cháil."
Thóg oide scoile teampall
le dua is le gean a chroí,
níor dhein dhá leath dá dhícheall
is do leag gach cloch le guí.
Níor tugadh aird ar a iarracht,
ba chuma le cách a rún,
is an teampall a tógadh
ceileadh é ar radharc na súl.
Tá teampall an tsaoir scriosta
ina smionagar ar lár,
gach colún leagtha briste,
na fallaí tite le fán.
An ceann a thóg an múinteoir,
seasann sé go fóill gan loit:
óir is é a bhí sa teampall
anam síoraí bithbhuan linbh.
[After the Insular Saxon of an unknown pedagogue.]
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Is aoibhinn liom é go raibh míle maith agat
ReplyDeleteIontach. Éigeas thú!
ReplyDeleteJab ar dóigh!
ReplyDeleteMo dhá ghraidhin thú! Cúpla ceann ón saol gan chóipcheart mar sin, nó as do chloigeann féin, agus bheifeá ábalta iad a sheoladh chuig...bhuel, tá a fhiosa agat.
ReplyDeletehttp://www.angaelmagazine.com/
ReplyDelete(D'fhág Séamas "i" ar lár)