Teastaíonn uaim i mo thighse:
bean mheabhrach ard-éirime,
cat ag gabháil i measc na leabhar,
cairde de ló is d'oíche -
ní fiú liom an saol dá n-uireasa.
[D'après le latin vulgaire hexagonal de Guillaume Apollinaire.]
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
An-deas, ach... níl a fhios agam ar aisrigh tú an líne seo i gceart:
ReplyDeleteUne femme ayant sa raison
bean mheabhrach ard-éirime
Ní gá go raibh bean Apollinaire thar a bheith meabhrach ná éirimiúil, ach is dócha go raibh ciall aici. Mar shampla:
avoir toute sa raison = bheith ar do chiall cheart
perdre la raison = do chiall a chailleadh
Bean lán de stuaim, mar sin?
ReplyDeleteGo deas.
Bean lán de stuaim, mar sin?
ReplyDeleteAch is macalla é sin den chéad líne de dhán eile, dán clúiteach le Seathrún Céitinn. Bheadh sé sin maith go leor, ach amháin go bhfuil ciall eile - nó cúpla ciall eile - le “stuaim” sa dán sin, mar atá “cleasa, cluain” agus (is dócha) “áille”.
Sin an toisc gur mhol mé é!
ReplyDeleteDála an scéil, cé go bhfeicim stuaim aistrithe mar "wiles" nó "guile" i gcomhthéacs an dáin, níl rian de sin le fáil sna foclóirí.
ReplyDeleteSeo atá ag DIL: Of a lady's charms beauty, grace, dignity, modesty (?)
ReplyDeleteVous avez raison mais êtes-vous raisonnable? "An oíche is ísle teocht", ça ne veut pas dire "the darkest evening". "Chuamar thar sleasa na dtonn", c'est autre chose que "seas between us braid hae roared" ...
ReplyDelete